Bergen redt het niet bij Saenden

Omdat publiek bij sportwedstrijden niet was toegestaan, moest het zondagmiddagvertier op een andere manier worden ingevuld. In mijn, ook zonder QR-code toegankelijke mailbox trof ik een uitnodiging aan voor een bierproeverij in de Bergenkantine. Dit bouwwerk valt als het om de coronaregels gaat tegenwoordig onder de horeca. De initiatiefnemers spraken in hun uitnodiging van KANSEN die je moest PAKKEN. Nu ben ik zelf meer een bierdrinker dan een bierproever maar ach, waar het goedje allemaal terecht komt, is het toch donker dus ging ik vol goede moed richting Groeneweg.

Bij aankomst was al duidelijk dat er meer van de langs de lijn verbannen verschoppelingen deze KANS hadden aangegrepen om de sociale contacten een beetje in stand te houden. Bij de deur stond de assistent trainer van ons vrouwenteam in zijn rode jas al klaar om onze QR-codes te scannen. Hij deed dit dusdanig professioneel dat Albert Heijn hem graag in dienst zou nemen. Dat de scanner dan langs pakken gehaktballen en blikken knakworsten zou gaan, zal hem worst wezen. In de kantine waren er allemaal tafeltjes uitgestald met aan elk tafeltje vier stoelen. Het was de bedoeling dat iedereen ging zitten want volgens de coronaregels moest kantinebezoek geplaceerd plaatsvinden. Het door het kabinet toegestane maximum aantal van 1.250 aanwezigen was er bij lange na niet.

Na een inleidend praatje van een van de organisatoren, waarbij werd aangegeven dat begonnen werd met de wat lichtere biersoorten, was het tijd om de flesjes te lijf te gaan. Al snel was duidelijk dat we in een crisistijd zitten want slechts één flesje bier voor een tafel van vier personen is niet iets waar de smaakpupillen van gaan dansen en de schuimkragen van omhoog schieten. Ook de glazen waren niet bepaald bij het Oktoberfest in München geleend. Maar goed, het was uitsluitend proeven, dus niet de bedoeling om je eens lekker vol te laten lopen.

Reeds tijdens het eerste proefbiertje verscheen het eerste whatsappberichtje uit Wormerveer dat er nogal wat wisselingen in het team van Bergen waren. Zo ontbraken Noah Robles, Djara Grootenhuis en de bewierookte keeper uit het duel met Ajax Jop van Vlaanderen. Deze keer stond Mick Schouten op doel waardoor zijn bliksemcarrière van veldspeler van JO19-2 naar keeper van Bergen 1 een nieuwe dimensie kreeg. Ikzelf zat deze middag in hetzelfde schuitje als de Bergentrainer omdat ik het vertrouwde tapbiertje moest inruilen voor gerstenatjes uit allerlei vage flesjes.

We vermaakten ons prima met de vele broertjes, zusjes, neefjes en nichtjes van Freddy. Bij een van de tafels hoorde ik opeens iemand roepen; ‘Dit is een zware’. Ik dacht even dat misschien de erwtensoep voorbij was gekomen, maar er werd gewezen op een onooglijk bruin flesje dat rechtstreeks uit de medicijnkast van een kwakzalver afkomstig leek te komen. Dit bier was duidelijk bestemd voor de ruigproevers. Nu behoor ik niet tot het gilde van stevige drinkers dus besloot ik maar dit spulletje voorbij te laten gaan.

Uit de dug-out in Wormerveer kam inmiddels het bericht dat Bergen nog niet had gescoord. Ik kon alleen maar antwoorden dat er bij mij wel een paar meer in waren gegaan. Twee smileys waren het antwoord. Hierna waren de berichten minder vrolijk toen Saenden binnen twintig minuten de score had geopend. Tot de rust bleef de 1-0 op het scorebord staan. De voetballers zaten inmiddels aan de thee. Uit solidariteit overwoog ik even ook een kop thee te bestellen, maar het vlees was zwak en mijn Belgische biertje lonkte wel heel nadrukkelijk.

Vlak na de rust kwam de mededeling dat Saenden had gescoord en op 2-0 was gekomen. Bij mij was nog niets verkeerd gevallen waardoor ik een kleine voorsprong op de Bergenvoetballers in Wormerveer had opgebouwd. Het was wel duidelijk dat de roodhemden bij deze achterstand wat nadrukkelijker uit een ander vaatje moesten gaan tappen.

De achterstand van Bergen in Wormerveer was vlak voor tijd inmiddels opgelopen naar 3-0. Het werd dus vechten tegen de bierkaai voor de mannen van coach Loorbach. Inmiddels waren reeds drie A-junioren ingebracht. Vlak voor tijd redde Bergen toch nog de eer door 3-1 te scoren en toch nog wat leven in de brouwerij te brengen. Verder kwam het echter niet meer waardoor de vierde uitnederlaag een feit was.

Na vele soorten bier die ons tafeltje inmiddels hadden gepasseerd, zorgden er bij mij voor dat ik door het hoge tempo waarin alles voorbij kwam het verschil niet meer proefde. Het zullen best allemaal andere smaakjes zijn geweest, maar de veelheid aan smaken verbloemde de verschillen. Het deed me onwillekeurig een beetje aan de coronamaatregelen van het huidige kabinet denken waarbij de effecten niet meer meetbaar zijn.

Na vele bieren uit diverse windstreken te hebben geproefd, had de organisatie ook nog een bietje van onze lokale trots beschikbaar. De aanwezige proevers werden verblijd met een glas met het onderscheiden Unfiltered Lager van Stoked dat door de jury bij de International Beer Challenge met de zilveren plak werd beloond.

De voetballers en begeleiders van Bergen 1 waren inmiddels ook gearriveerd op De Kiefthoek. Hoewel ze de smaak van de overwinning in Wormerveer niet mochten proeven deze middag, was er nog wel een troostbiertje beschikbaar uit het rijke assortiment dat deze middag op De Kiefthoek voorbij was gekomen.

Als ranke zestiger begint mijn blaas zich na een alcoholisch avontuurtje ook al snel te melden. Ik heb niet het idee dat bepaalde biersoorten een onuitwisbare indruk op mijn blaas hebben gemaakt. Het sein ‘lozen’ kwam tenminste herhaaldelijk door waardoor de gang naar de pisbak onvermijdelijk was en het placeringsvoorschrift noodgedwongen even moest worden genegeerd.

Volgende week speelt Bergen 1 thuis tegen Hercules Zaandam. Ook tijdens deze wedstrijd wordt volgens Noord Koreaans gebruik geen publiek toegelaten. Als kantineactiviteit staat een darttoernooi op de planning. Of het geplaceerd darten wordt, is mij niet bekend. Als dit wel het geval is, vrees ik dat met al die rondzwaaiende dartarmen rond de tafeltjes, wel eens wat glaswerk kan sneuvelen.

Tot slot gaat een dankwoord uit naar de organisatie voor de (meestal) lekkere biertjes. Natuurlijk ook een dankwoord voor Carmen en Kim (niet de Noord Koreaanse) voor de vele lekkere hapjes die tijdens deze uitdagende proeverij werden geserveerd. Rond 18.00 uur dirigeerde ik mijn rijwiel richting de thuisbasis. Het was toch wel een wat andere voetbalmiddag dan ik gewend was, maar als op deze wijze het virus bestreden kan worden, werk ik daar graag aan mee. En uiteraard zet ik, ondanks de oplopende gasprijzen, op advies van premier Rutte de ramen en deuren morgen allemaal open al zal dat bij mij een andere reden hebben dan onze premier voor ogen heeft……….

Peter Staadegaard