Hofski’s Reutels, terug van weggeweest

Als ik echter om me heen kijk zijn er enkelen die het beter als mij hebben, maar heel veel meer die het slechter als mij hebben, ondanks dat ik van Brussel met een ambulance naar Bergen werd gebracht. (Je moet toch af en toe aparte dingen mee maken om de aandacht op je gevestigd te houden.)

Voor het eerst weer op bezoek op De Kiefthoek dacht ik dat ze een nieuwe tak van sport hadden bedacht. Het A-veld was één grote zandvlakte. Ik dacht in eerste instantie dat het was voor beachvolleybal of beachvoetbal. Na me te hebben laten voorlichten blijkt dat het veld weer van kunstgras naar gewoon gras wordt omgetoverd. Dat is voor de spelers weer aanpassen aan de ondergrond en meerdere aanpassingen die nodig zijn op een grasveld.

Het zal wel te maken hebben met de tand des tijds. In mijn voetbalcarrière bij Berdos, die vijfendertig jaar geduurd heeft, hebben we nooit op een veld van kunstgras gespeeld. De tijd zal leren of de resultaten van ons vlaggenschip beter zijn en of het blessureleed minder is. Dat alles gaat zeker tot het volgende seizoen duren. De tijd zal het leren.

De kreet van Hofski:

“Na de terugkeer van gras,
komt er een andere speelwijze aan te pas.”

Hofski,