sv De Rijp JO11 tegen vvBergen JO11

Een half uurtje rijden naar De Rijp. Dat is geen probleem met gezellig geklets van de mannen in de auto. Goed gemutst arriveerden we op het vernieuwde complex van sv De Rijp. Strakke kleedkamers en een mooie kantine. Ik ben benieuwd als alles klaar is op de Kiefthoek, of we hier aan kunnen tippen? Vast wel!

Aan de warming up heb ik als coach eigenlijk niets meer te doen, want we hebben elke week iemand die de captain is. Ook dit rouleren we natuurlijk. Net als de posities. 
Zo is het na een paar maanden goed om te zien hoe de spelers zich op meerdere posities ontwikkelen. De rechtspoot komt ook regelmatig op links te spelen en de voetballers die meer de drive hebben om aan te vallen, dienen door het rouleren van posities zich ook te ontwikkelen als verdediger.

De eerste helft verliep moeizaam, stroef en vooral erg traag. De jongens van De Rijp speelden een aardig spelletje. Ze lieten ons namelijk opbouwen en als de bal naar de zijkant ging, probeerden zij onze spelers "in te sluiten". Deze tactiek hielp deze withemden en na zo'n 10 minuten stonden we met 1-0 achter. 
Nadat vvBergen een paar flinke kansen om zeep hielp (bal van de lijn na mooie solo), zag je bij De Rijp het vertrouwen groeien. Toen we bij een corner tegen een speler (die al behoorlijk groot was) ook nog eens "vrij lieten staan", kregen we de deksel op de neus en stond het 2-0. 
Gelukkig lette Sky in zijn goal goed op (lekker een stuk voor zijn goal keepend), anders hadden we nog meer tegengoals moeten incasseren...

Rusten en limo
Tijdens de rust werd benadrukt dat we sneller moesten spelen en als we niet aangevallen werden, dan gewoon in dribbelen. Uiteindelijk word je dan aangevallen en dan is spelen, of passeren een betere optie dan de bal rondspelen of (nog erger) terugspelen naar de keeper als er geen druk wordt gezet.

De jongens leken de boodschap te snappen. Het spel verliep veel sneller en Pedro scoorde de aansluitingstreffer: 1-2. Dat gaf moed!
Aan de zijlijn vroeg ik aan Sjon Edward of hij ook even zou willen scoren. Dat leek hem wel wat: "BERGEN DRAAIT DOOR".

Iedereen een positie opschuiven en Sjon stond op de linksbuiten. Zijn eerste balcontact nadat hij weer was ingevallen was een schot op goal: 2-2!

VvBergen was in de tweede helft veel sterker dan De Rijp. Vele kansen konden de toeschouwers bewonderen: balletje op de lat van Sjonnie, doelpunt afgekeurd wegens 'doorgaan op de keeper' (zat wel wat in hoor Lucas) en een paar keer over de bal heen maaien van Joris en Stijn die zich prima hadden opgesteld in kansrijke posities.

Ook Martijn was in de tweede helft een hele andere speler dan in de eerste helft. Veel samenspel met Dominique, Lucas en Pedro. Sylvan speelde erg stabiel, vooral verdedigend en ballen afpakken deed hij erg knap. 
Waar de coach dacht aan een gelijkspel, zo dacht het team er niet over. Stijn Homma was degene die zijn voetbalmaten van de JO11-1 aan de overwinning hielp. Net voor tijd de 2-3...Klasse.
Vooral het doorzettingsvermogen van de jongens was super om te zien. Hard werken en elkaar helpen. Als de ander een fout maakt, geen punt. De ander helpt je dan gewoon. 

Man of the match werd Dominique. Hij heeft met zijn verdedigende acties, (lekker hè een nat grasveld) zijn team erg geholpen. 

Van dit soort wedstrijden worden de spelers beter. Ze worden uitgedaagd om alles te geven en slim te blijven spelen. En met de weerstand? Daar zijn ze goed mee omgegaan. 

Deze week weer lekker trainen en volgende week weer eens een thuiswedstrijd. 

Ook geïnteresseerd om een leuke pot voetbal te zien met gretige jongens? Wees dan welkom aanstaande zaterdag 12 november om 10.00 uur. We spelen dan (thuis) tegen HSV O11-1. Tot dan!

Sportieve groet,

Marcel Boerrigter